Yıl 2015..

Yani İnsan Hakları Evrensel Bildirisinin (Universal Declaration of Human Rights 10 Aralık 1948) yayınlanmasından yaklaşık 70 yıl sonra ve “İLERİ DEMOKRASİ” tesis edilmiş olan ülkemizde bir “1 Mayıs Günü” polis copları, gaz fişekleri, TOMALAR ve zülüm altında kutlanmış bulunmakta…

Birazcık, ama azıcık VİCDANI olan bir insanoğlu bundan hicap duyar.. Hele hele bu insanoğulları bu ülkenin önemli adli, idari ve güvenlik güçlerini 2 dudağı arasında tutuyorsa hepten sıkıntı duyması en doğal “İNSANİ” tutum ve davranış biçimi olmalıdır..

İnsanoğlu böyle bir durumda kendi “KORKU, ENDİŞE ve ŞÜPHELERİNİN” güdümüyle Allah tarafından yaratılmış olup, yukarıda belirtilen deklarasyonla da en az onun kadar özgür ve eşit olmayı hak eden ademlere İŞKENCE ve ZULUMU reva görmemeli.. GÖREMEMELİDİR.. Yani, yalnızca insan olmak hasebi ile bile..

Zaten bu tip tutum ve yol tercihi yanlışa sapmaktan başka hiçbir şey değildir. Zira istibdat (BASKI) ile hiçbir güç sahibi BAKİ kalamaz artık devrimizde …

Kuzey Kore örneği gerçekten de (hem de inanılmaz şekilde) istisnadır. Ama, bu saatten sonra bir ikinci örnek oluşması da imkansız olduğu gibi, söz konusu dünya dışı o ülkede de mevcut rejimin mutlaka bir gün yıkılacağı görülecektir.

1 Mayıs tabii ki başka alanlarda da kutlanabilir ve nitekim farklı şehirlerde kutlanmış bulunmaktadır da. Ama bu yönetime (tabii en tepedeki kişiye) sırf OTORİTEMİ ispat etmeliyim (ki herhangi bir bana yönelik protestoların önünü şimdiden kesmiş olayım) güdüsü ve gayesi ile İşçiler için gerçekten de çok önemli bir sembol olan TAKSİM MEYDANI’ nda kutlama yapmayı yasaklama hakkı vermez.

Bunu vicdan ve iyi niyet ve cesaretle bağdaştırmak asla ve asla mümkün değildir.. Hangi UYDURMA mazeretler arkasına sığınılmaya çalışılırsa çalışılsın. Tarih ileride bunların analizini yapıp gerekli ve hak ettiği yere oturtacaktır.. Kimsenin şüphesi olmasın.

Editör