Bu yazıyı çok sevdiğim bir dostumu düşünürken yazmak aklıma geldi. Kendisi 49 doğumlu bir iş adamıdır .Plastik mutfak eşyaları imal eden bir fabrikanın da kurucusu ve ortağı .. Onla tanışmamız bayağı uzun süre önceye dayanır .. Bir telefon ve “İngilizce Hocası ile görüşmek istiyorum .. Siz misiniz? Sizi internetten buldum da” kelimeleri ile başlar ..
Bu tanışıklık o günden bu yana da zaman zaman birlikte çalıştığımız bire-bir İngilizce kurslarıyla devam eder.. Bu dönem zarfında İngilizcede en üst seviyeye çıkamamışızdır ama .. Hocanın gönlünde ve zihininde “ÇOK GÜZEL BİR ADAM” portesi oluşturmuştur bu kişi ..
ADAM OLMAK … KENDİNİ GELİŞTİREBİLMEK ..
Ülkemizde insanların üç beş kuruşu bir araya getirdiklerinde nasıl değiştiği, kendilerine yakışmayan kılık ve davranışlar içine girdiği günümüzde bu “ADAM” küçücük bir plastik kalıp atölyesinde bir plastik el presi ile başladığı yolculuğunun sonunda 4-5 katlı modern bir fabrikanın sahibi ve üretiminin %60 ının yurtdışına satan bir ihracatçı haline gelmiş fakat insanlığından ve adamlığından hiç bir şey kaybetmemiştir .. Hatta aksine bunları da aynı doğrultuda ve olumlu manada geliştirmiştir.. İnsana saygı kavramı ve hoşgörü gibi meziyetlerini de daha da kuvvetlendirmiştir.. Zamanla çalışanlarına karşı “daha da nazik” olmayı ve onları da kendi gibi görmeyi öğrenmiştir..
Ayrıca bu güzel insan ortağı ve diğer elemanlarının da desteğiyle binlerce kilometre katedip (uçup) dış pazarlarda müşteriler bulmuş, büyük fedakarlıklarla teknolojisini geliştirmiş ve üretiminin %60 gibi bir bölümünü ihraç eder hale gelerek ülkesine büyük katkılar sağlamıştır .. Yani EN BÜYÜK İBADETİ yapmıştır.
Böyle “ADAMI” özler insan .. Çünkü etrafımızda böyle adamlar çok azdır maalesef ..
Ne demiş bir BİLGE ADAM vaktiyle;
“BEN SANA PADİŞAH OLAMAZSIN DEMEDİM .. ADAM OLAMAZSIN DEDİM”
Günümüzde de birçok kişi dipten gelip tepeye tırmanıyor .. Ekonomik açıdan .. Hatta sosyal açıdan . Toplumda bir yer ediniyor .. ve hatta etrafında (metazori de olsa ve hatta çoğu zaman korkuyla karışık) bir kabul ve saygı halkası da oluşturuyor .. AMMAA .. adam olabiliyor mu diye sorarsanız .. Cevap MAALESEF “KOCA” BİR HAYIR ..
Adam para kazanınca ÖNCE ARABAYI DEĞİŞTİRİYOR, SONRA EVİ .. vs vs .. Sonra da “VAY BE BEN NEYMİŞİM MEĞER” sendromunun (kompleksinin) içine balıklama dalarak “BİR KENDİNİ BİLMEZ” olup çıkıyor topluma ..
Hatta bazıları daha da ileri gidip arabasının arkasına “EVET BEN MAGANDAYIM AMA PARA BENDE VAR MI BANA YAN BAKAN” bile diye yazacak kadar “İNSANLIK AYIBI” işleyebiliyor ..
KÖTÜ İLE İYİYİ AYIRABİLMEK
Sevgili Dostlarım ..
BİR İNSAN OLARAK “KÖTÜ İLE İYİYİ AYIRABİLMEK” ..
Etrafındaki çalışanları bir kişiyi gerçekten özlemiyorlarsa, konuşurken onun gözlerine sevgi ve güvenle bakamıyorlarsa .. Onun sürekli bir “kendini geliştirme ve öğrenme çabası” içinde olduğunu tespit edemiyorlarsa, bu kişinin insanları sabırla ve samimiyetle dinleyerek onların problemlerine çözüm getirmek için “rahatını feda edecek” olgunluk ve fedakarlığa eriştiğini göremiyorlarsa eğer ..
bu kişi servetini onlarla, yüzlerle katlasa,
başbakan, cumhurbaşkanı veya dünyanın en zengin adamı
VE DE HATTA HİKAYEDE DE GEÇTİĞİ ÜZERE
“PADİŞAH OLSA NE YAZAR” .
ÇÜNKÜ BU ADAM GÖNÜL VE FİKİR ZENGİNİ OLAMAMIŞTIR ..
SEVGİLİ DÜNYADAŞLARIM ..
Lütfen etrafınızdaki insanlara “SAHİP OLDUKLARI MEVKİYE, VEYA SERVETE VEYA ŞÖHRETLERİNE GÖRE” DEĞER BİÇMEYELİM .. BU SUNİ (VE HATTA ÇOĞU ZAMAN NASIL KAZANILDIĞI BELLİ OLMAYAN SAHTE) DEĞERLERE İTİBAR ETMEYELİM ..
İNSANLARI .. DİĞER İNSANLARA NASIL MUAMELE ETTİĞİNE GÖRE DEĞERLENDİRELİM .. VE HAK ETMEYENLERE HAKETTİĞİNDEN FAZLA DEĞER VERMEYELİM .. Kİ HAK YERİNİ BULSUN ..
İNSANLAR SEVİLMEK VE İTİBAR GÖRMEK İÇİN .. BUNU HAKETMEYİ ÖĞRENSİNLER ..
HEPİNİZİ VE DE BİLHASSA ZİHNİ “GÜZELLİK, İYİLİK VE GELİŞİME” AÇIK OLANLARI SEVİYORUM
BU YAZIYI DA BÜTÜN GÜZEL İNSANLARA VE SEVGİLİ DOSTUMA İTHAF EDİYORUM 🙂
BİR DÜŞÜNEN ..
(Bu güzel insan kim diye merak edenler varsa eğer söyleyeyim;
SEVGİLİ HALİL KERESTECİOĞLU DOSTUM)
HİKAYENİN ASLI
vakti zamanında babasından çok azar işitmiş bir çocuğun hikayesidir.
baba çocuğa hep “senden adam olmaz, bir halta yaramazsın” der.
zaman geçer, devran döner. çocuk bir mevkiye gelir ve babasını ayağına çağırır. şunu der;
“bak baba padişah oldum. sen bana hep senden adam olmaz, bir işe yaramazsın derdin.
bak şimdi koskoca bir ülkeyi yönetiyorum” der.
ve baba iç çekerek “ben sana padişah olamazsın demedim, adam olamazsın dedim.
baksana babanı ayağına çağırıyorsun ve hala adam olamadığını gösteriyorsun”
der ve lafı güzelce yerleştirir.
