Bizim Kadınlarımız (Nazım Hikmet Ran)

by admin | Pazartesi, Oca 5, 2015 | 3451 views

KADINLARIMIZ
Değerli ve “adam gibi adam” sevgili gazeteci Deniz Zeyrek’in sabah bir TV programında bir vesile ile refere etmesi nedeniyle biz de burada NAZIM HİKMET’in kadınlarımızla ilgili bu güzel şiirini paylaşalım dedik.. Hani habire kadınlar üzerinden siyaset yapmaya çalışan yobazlara cevap olsun diye aynı zamanda..

Bu erkek diye geçinen (esasında) yaratıklar kadının örtüsü, kaç çocuk doğurması gerektiği, kariyeri ve gibi yalnızca kadına ait olması gereken hususlarda karar beyan ettikçe bu ülke dibe doğru gitmeye devam ediyor demektir..

Ama aşağıdaki şiirde Türk kadını zaten nedir ne değildir anlatılıyor çok lirik bir dille.. Biraz anlamaya çalışmak lazım, “YOBAZLIKTAN” sıyrılarak..

KADINLARIMIZ

Toprak öyle bitip tükenmez, /dağlar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
hiçbir menzile erişemeyecekti.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle
Ve onlar
ayın altında dönen ilk tekerlekti.
Ayın altında öküzler
başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi
ufacık kısacıktılar
ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
ve ayakları altından akan
toprak,
toprak,
ve topraktı.
Gece aydınlık ve sıcak
ve kağnılarda tahta yataklarında
oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı.
Ve kadınlar
birbirlerinden gizleyerek
bakıyorlardı ayın altında
geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anamız, avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
bizim kadınlarımız
şimdi ayın altında
kağnıların ve hartuçların peşinde
harman yerine kehriban başlı sap çeker gibi
aynı yürek ferahlığı,
aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
ince boyunlu çocuklar uyuyordu.
Ve ayın altında kağnılar
yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru.

Nazım Hikmet Ran

Teşekkürler Deniz Bey bu arada.. Farknızı her zaman belli oluyor.. Keşke bazı arkadaşlar da sizden birazcık ışık alsa.. 🙂

Like it? Share it!

Leave A Response