Annesini kaybedenlere..
Annemiz Sevim Hunca (Tüfekçioğlu) 10 Ekim 2011 pazartesi saat 22:20’de hayata gözlerini yummuştu.
Ölümünün üzerinden 2 yıl geçti. Onu unutmadık. Kalbimizde..
O tarihte kaleme aldığımız yazıyı sizlerle tekrar paylaşmak istedik.Her ne durumda olursanız olun, annenizi asla yalnız bırakmayın .Annesini kaybedenlere..
Annemiz Vefat Etti..10 Ekim 2011 pazartesi saat:22:20
Annemiz Sevim Hunca (Tüfekçioğlu) hakkın rahmetine kavuştu..
Sevim (Tüfekçioğlu) Hunca
1928 yılında Mustafa Salim Bey ve Cemile Hanım’ın çocuğu olarak Bursa’da doğdu..Bursa’nın en güzel kızı olarak Yunan konağından bozma çok güzel bir evde büyüdü.. Rahmetli BÜYÜK sanatçı Zeki Müren’in “beşik arkadaşıydı”.. Şımartıldı.. Babası onu kara kızım diye severdi.. Ablası Semiha ve kardeşi Turgut’ ile birlikte çok mutlu bir çocukluğu oldu.. Ta ki çok sevdiği babası aniden aralarından kayıp gidene kadar, çocuklar oldukça gençken..Daha sonra, Cemile Hanım’ın ikinci eşi olan İbrahim Güngül’ ile evlenişi ve maalesef ailenin elindeki varlıkların yanlış yönetim ile birer birer elden çıkması gibi olaylar birbirini takip etti..
Dünya güzeli Sevim’in kaderi, o sırada askerliğini Bursa’da yapmakta olan Ali Naci Hunca isimli genç asteğmenin kendisini oldukça ilginç bir tesadüf eseri görmesiyle yazılmaya başlandı..Naci’ile evlenen Sevim kocasının şehri olan İstanbul’a yerleşmek durumunda kaldı.. Kısa bir süre sonra ilk çocuğuna hamile kaldı ve Mustafa Fatih isimli ilk oğlunu Bursa’da annesi Cemile Hanım’ın evinde doğurarak İstanbul’a getirdi..Sevim, İstanbul’da kocasıyla beraber bayağı bir hayat mücadelesi verdi.. Naci müteşebbis ruhlu ve yenilgiyi kabul etmeyen bir genç adamdı.. Parçalanmış olan ailesi yüzünden çok çalkantılı bir çocukluk geçirmişti ve gerçekten de çok zor bir adamdı.. Sevim’de kocasının gerek iş hayatında geçirdiği sıkıntılara ve gerekse onun kişilik olarak zorluklarına göğüs gererek hayata sarıldı..
Sonraları, ekonomik açıdan rahatlayan çift Cenk isimli bir çocuk sahibi daha oldu.. ve olaylar ondan sonra bir film ve rüzgar gibi aktı.. Büyük oğulun evliliği, bir süre sonra Naci Babanın kaybı ve ailenin işlerinde iflas ederek ekonomik açıdan sıkıntılar yaşaması, büyük oğulun eşinden ayrılması gibi olaylar birbirini takip etti.. Bütün bu olaylara rağmen Sevim yıkılmadı ve dimdik ayakta kalıp hayatını tekrar kurarak devam edebildi..
Uzun bir süre dengede giden bir yaşam dilimden sonra, son dönemlerde sağlıkla ilgili sıkıntılar bir türlü ailenin peşini bırakmadı.. Oğullarının yaşadıkları problemler de Sevim’in hayatının bir parçası oldu her zaman..
En son ise, hayatına çok güzel bir insan girdi; Büyük oğlunun eşi Bilgi.. Bilgi onu gerçekten de bir anne gibi sevdi ve ağzından “ANNEM” lafını hiç düşürmedi, zaman zaman didişseler de.. Sevim’de ona ‘KIZIM” dedi. Asla gelinim demedi. Hatta yanyana görenler, oğlunu “damat” zannederlerdi… ve Bilgi, annesi Sevim 9 Eylül hastanesinde 10 Ekim 2011 günü ruhunu teslim edene kadar hiç yanından ayrılmadı onun.. Aynen söz verdiği gibi vaktiyle ona.. Sevim son zamanlarında Alzheimer hastalığına yakalanmış ve de üstüne üstlük bir de kalça kemiği kırığı olayı yaşamıştı.. Zaten ondan sonraki dönem de nerdeyse hep hastanelerde geçmişti.. Evet, son derece kendine has bir kişiliği olan Sevim “Anne” artık aralarında yoktu, Bilgi ve Fatih’in.. Gönül isterdi ki görebilsin gelinin nasıl ağladığını arkasından ve onu nasıl özlediğini..
Sevim çok şey gördü ve yaşadı.. Dibi de gördü zirveyi de .. Bir oda bir sofa evde de yaşadı, fabrikatör eşi olarak da.. Ama olduğu her ortamda kendini hissettirir ve liderliği eline alırdı.. Çok ama çok özel bir kadındı..Mekanın cennet olsun biricik ANNEMİZ.. Allah gani gani rahmet eylesin..
Oğlun ve Kızın
“HUYSUZ VE TATLI KADIN”: BİR OMUZUNDAN BİR OMUZUNA GEÇİRECEK MİSİN BENİ?
-EVET ANNE.. ASLA OMUZUMDAN İNDİRMEYECEĞİM SENİ
İndirmedim annem. Keşke yaşasaydın sağlıklı olarak…
Kızın
10 Ekim 2011…
