Aradan epeyi bir süre geçti ve atı alan Çankaya’dan inip “AK”SARAY’ a yerleşti bile ama, cumhurbaşkanlığı seçimi tartışması hala bitmedi… İnsanlar olduğu yerde saymaya devam ediyor..

Bir arkadaşla Twitter’da yazışırken tesadüfen laf dönüp dolaşıp söz konusu meseleye geldiğinde şu sözleri adeta otomatikman sıralıyor bilgisayar ekranıma;

“CB seçimlerinde muhalefetin çıkardığı aday yüzünden bütün şevkim kırıldı. Siyasetten de Twitter’den de uzaklaştım… Kubilay’ın başını kör bıçakla kesen, Manisa’yı Yunanlılara satan Derviş Mehmet’in torununun (….. kişi) oldugu kadronun hepsi “malum”.. CB secimi için Ekmeleddin bey’in adı açıklandığı anda ben RTE’yi tebrik (!) ettim. Benim adayım BAYKAL’dı. Agustos ayında, tanınmanın tavanında, güçlü 1adaya karsı “Atatürkçü olmayan” aday çıkarıp, “tıpış tıpış oy vereceksiniz” diyorsunuz. Millet sandığı protesto etti. Zaten kaybedilecek bir secimdi, en azından kendi adayımızla, onurlu kaybetseydik. Düşüncem bu :)”

Anlaşıldığı üzere söz konusu kişi tam bir su katılmamış “ULUSALCI”.. Amenna.. Zaten biz de çok şükür vatanperver bir kişi olarak addediyoruz kendimizi ve çağla uyumsuz düşünce ve akımlardan nefret ediyoruz…

Ama söz konusu seçimde protesto ediyoruz diye malum kişinin işini kolaylaştıran değerli vatandaşlarımız halen de “strateji” denilen şeyin önemini kavrayamamış vaziyetteler. Siyasetin “duygularla” değil, akıl ve mantıkla yapılınca etkili olabileceğini ve başarının geleceğini algılamaları gerekiyor artık.. Tabii, şüphesiz ki bununla birlikte “ÇALIŞMA” da en önemli faktör – kimlerin kapı kapı çalışarak buralara geldiğini herhalde çoğumuz biliyoruzdur..

Bu daha ziyade duygularıyla hareket eden kesim şunu atlayamıyor bizce; Strateji denilen şey bir plandır aynı zamanda. Örneğin, uzaklarda bir “A” şehrini fethedeceksiniz. Haydi ordular “ilk hedefiniz A şehri.. Hücum” diyebilirsiniz (Nitekim M. Kemal Atatürk demiş vaktiyle).. Pekiyi, ya doğrudan o hedefe doğru ilerlerken düşman sizi yandan çevirirse ne olur? Yani temizlemeden geçtiğiniz bir hasım tekrar önünüze çıkar ve sizin asıl hedefe varmanızı da hayal/olanaksız hale getirirse, ne yaparsınız?

İşte, Kılıçdaroğlu’ nun stratejisinde esas olarak bu düşünce vardı. Yani, evet Eİ CHP’nin ideal temsilcisi olamazdı, olmamalıydı. Fakat, işin gerçeği aynen de kendi ifadesiyle “CHP Cumhurbaşkanı” seçilmiyordu.. Türkiye’nin cumhurbaşkanı seçilecekti. Üstelik CHP’nin yalnız kendi oylarının bu hedef için asla yeterli olmadığı çok açıktı. Dolayısıyla bu “müşterek” hasıma karşı bir güç birleştirmesiydi yalnızca. Öncelikle hasımı durdurmak için bir nevi…

Ama ne oldu? Bunu “yediremeyen” CHP seçmeni ve de maalesef partisinin görüş ve stratejisini bir bakıma satan MHP seçmeni Eİ’ na desteğini esirgeyince malum kişi tereyağından kıl çekercesine oraya tırmanıverdi. Şimdi biliniyor ki seçimde yaklaşık 14-15 milyon oy sandıktan kaçtı. Bunlar eğer bir zahmet (ki bazıları da popolarını kaldıramayan umursamaz tatilcilerdi) sandığa gitmiş olsalardı söz konusu oyların çoğunun malum kişiye gitmeyeceği açıklandı, daha sonra..

Yani resim pek de birçok ulusalcı (ve zaten malum kişi nasılsa kazanacaktı mazeretinin arkasına sığınan) seçmenin ifade ettiği gibi değil. Malum kişi en azından ilk turda kazanamayabilirdi, rahatlıkla eğer yukarıdaki sürprizi yaşamamış olsaydı İE.

İşte mesele bundan ibaret dostlar

Editör