Erdoğan büyük olasılıkla tahmin edildiği üzere kendini cumhurbaşkanı seçtirdi, sonunda. Hayırlı olsun inşallah diyelim, tabii ki her şeyden önce ülkeye.

Pekiyi şimdi ne olacak? Çok ilginç bir dengeler sürecine girmek üzereyiz zira. Erdoğan, Çankaya’dan yine her şeye hakim olmak isteyecek mi – ki öyle görünüyor ve de ifade etti bunu – yoksa yalnızca yasanın kendisine tanıdığı yetkiyi kullanarak tatmin olabilecek mi? Çok önemli mesele bu işte..

Öyle ki burada takınacağı tutum ve hedefleyeceği nokta Türkiye’yi acayip şekilde kasabilir veya rahatlatabilir. Erdoğan’ın bugüne kadar çizdiği profil bizi pek de umutlu olma imkanı sunmuyor doğrusu. Ama, Allah büyüktür diyelim.. İnşallah iyi yönde değişiklikler gerçekleşir.

Bu arada kendisi de esasında ciddi sıkıntılar yaşayacaktır kaçınılmaz olarak. Bir defa, öyle bir adamı tercih etmek durumundaki Genel Başkan ve Başbakanlık için, hem kendisiyle çok uyumlu çalışsın (yani direktifleri dahilinde) hem de uygunsuz bir manzara oluşmasın toplumun gözünde –kukla başbakan şeklinde. Daha da önemlisi üstelik de partinin diğer ağır toplarını gücendirebilecek bir seçim olmasın…

İşte şu andaki resme göre en olası adaylar Davutoğlu ve Binali Yıldırım görünüyor, kulislerde ve ekranlarda konuşulduğuna göre. Ama belli mi olur, Erdoğan bu. Bir bakmışınız bir ters köşe …

Bize göre hangisi gelirse gelsin (belki biraz Gül hariç – ki onu da elimine etmek istediği çok açık) partinin eski gücünün yerinde yeller esecektir, çok da uzun olmayan bir müddet sonrasında. Öyle ki Erdoğan’ın bile uzaktan kumanda ile bu gücü toplamaya “GÜCÜ” yetmeyecektir..

Onun için, “evet bir zafer kazanmıştır kendisi bir kere daha” ve de bütün yapılanlara rağmen (zaten bu milletin ne kadar duyarsız olduğuna esasında oturup ağlamak gerekir gerçekten de) olmuştur bu. Ama bu galibiyet bu zafer ileride kaçınılmaz bir mağlubiyetin de başlangıcını mı hazırlamıştır acaba? Hep beraber yaşayıp göreceğiz.

Editör