Türkiye’nin öncü (pioneering) medya grubu Hürriyet; Hani muhterem Mehmet Ali Yalçındağ’ın (Aydın Bey’in yetkilendirmesiyle) daha düne kadar başı çektiği grup.. Neden düne kadar diye sormadığınıza eminim, zira herkes malum e-posta skandalından (daha doğrusu o iddialardan) haberdardır sanırım.. Gerçi iddia diyoruz ama Yalçındağ’ın yıldırım hızıyla istifası da neler anlatıyor tabii bir bakmak lazım doğrusu… Bu arada madalyonun diğer tarafı da bize şunu söylüyor; “Bravo doğrusu, Türkiye’de istifa denen müesseseden haberdar olan birileri de varmış her şeye rağmen” – keşke siyasette de bu kelimenin anlamını bilen ve uygulama ferasetine sahip insanları görebilseydik dediğinizi duyar gibiyim.
Bu girişten sonra burada esas bahsetmek istediğimiz konu Hürriyet’in bulaştığı daha doğrusu belki de Hürriyet’e bulaşan skandallarla (iddialar demek daha doğru tabii bu safhada) çok da alakasız değil… Zira mesele itibar, onyıllarca süren zahmetli çalışmalar neticesinde kazanılabilen itibar denilen müessese…
Şöyle ki, Türkiye’nin öncü medya grubunun “amiral gemisinin” – muhterem tepe yöneticisi bir hanımefendinin bizzat kendi ifadesidir – web sayfasına bakıyoruz; Gülsek mi ağlasak mı? Evet, yanlış okumadınız “ağlasak mı” dedim. Neden mi? Öyle manşet haberler koyuyorlar ki (veya ana sayfada kayan haberler ki bu sayfada söz konusu bu haberlerden üçünün manşet resimlerini görüyorsunuz bu yazıyı okurken) insan resmen utanıyor bu “müessesenin” yönetimi adına.. Zira söz konusu muhterem hanımefendiler, beyefendilerin cemiyette ve iş dünyasında sergiledikleri profile bakınca müdahale ederler diye düşünüyor insan “Bunlar ne biçim baş haber yahu? Burası erotik haber gazetesi veya cinsellik ansiklopedisi mi” filan diye… Ama görülüyor ki böyle bir müdahale yok, zira bu haberler devamlı olarak ana sayfada yayınlanmaya devam ediyor – sanki gerçekten de ülkemiz ve bu toplum açısından bir haber değerleri varmış gibi.
Kimse sanmasın ki bu satırları yazan “dinci/şeriatçı” biri filan, zira uzaktan yakından ilgisi bile yok. Ama tek soru şu; “Hürriyet gibi bir İTİBARLI YAYIN ORGANI ve grubun amiral gemisi olduğunu iddia eden bir gazetenin web sayfasına – hem de neredeyse ana haberler bölümüne – böyle saçma sapan ve ilgisiz haberleri koymak yakışıyor mu?”. Eğer cevap “Ne yapalım kardeşim rating meselesi, böyle haberler koymazsak halk sitede TIKLAMA yapmıyor hit alamıyoruz” filansa (ki öyle) çok yazık diyoruz. Tamam bunu da anlayışla karşılayabiliriz ama o zaman ortalarda “Ben itibarlı yayın organıyım, amiral gemisiyim” iddiasını bir kere daha gözden geçirmekte gerekmez mi? Yaptığın işin seviyesinden haberdar olacaksın. “Ne yapalım halkın seviyesi bu. Tıklatmak için biz de bunları haber olarak koymak zorundayız ki, reklam alalım” diyemezsin. Çünkü gün gelir sen de silinir gidersin mutlaka – üstelik de bu ülkeye, milletine görevini layıkıyla yapmadan.
O görev ne mi? Bu “az eğitimli milletin” gelişmişlik seviyesinin yükselmesine katkıda bulunmak. Evet ülkesini seven hepimizin görevlerinin arasında en başta hem de, bu olmalı. Hele ki böyle önemli bir yayın kuruluşu veya organıysan. Hit almak istiyorsan daha başka “düzgün” yollar düşünmek zorundasın. Ben hit alacağım diye her türlü vasıtayı mübah sayamazsın.
Bu satırları okuyan ilgili bir grup yöneticisi (veya yöneticileri) de olursa eğer “kim bu tip ukalalık yapmış?” diye düşünmek yerine “acaba bu kişinin söylediklerinde azıcık da olsa hakikat payı var mı?” diye düşünsün bence.. Az bir şey vicdanının sesini dinleyerek. Yoksa hiç mi akla gelmiyor bu memleketin bugüne kadar “gemisini yürüten kaptan” felsefesiyle tamamen kendini düşünmüş olanlar yüzünden şu anda maalesef lağıma doğru hızla gitmekte olduğu. Unutmayınız ki siz de bu gemidesiniz neticede ve eninde sonunda nereye gidilecekse siz de farklı bir yerde olmayacaksınız, veya çoluğunuz çocuğunuz en azından…
Onun için bu yazıyı ülkesini seven ve bütün bunlara rağmen sizin yayın organınızı öncelikli olarak izleyen okurunuzun ve de demokrat laik bir vatandaşın daha iyi olma yolunda olumlu tenkitleri olarak kabul edin.
